Wyniki głosowania nad raportem dotyczącym regulacji prostytucji w Unii Europejskiej

Raport „Spra­woz­da­nie z regu­la­cji pro­sty­tu­cji w Unii Euro­pej­skiej: trans­gra­nicz­ne efek­ty i wpływ na rów­ność płci i pra­wa kobiet” został przy­go­to­wa­ny przez Marię Noichl i przy­ję­ty więk­szo­ścią gło­sów przez Par­la­ment Euro­pej­ski w dniu 14 wrze­śnia 2023.

Przegląd głosów polskich europosłanek i europosłów

Pro­jekt doty­czą­cy ujed­no­li­ce­nia regu­la­cji praw­nych w Unii Euro­pej­skiej został przy­go­to­wa­ny przez nie­miec­ką par­la­men­ta­rzyst­kę Marię Noichl repre­zen­tu­ją­cą par­tię S&D (peł­na nazwa: Gru­pa Postę­po­we­go Soju­szu Socja­li­stów i Demo­kra­tów w Par­la­men­cie Euro­pej­skim). W cią­gu tego roku odby­wa­ły się pra­ce nad rapor­tem w ramach posie­dzeń Komi­sji Praw Kobiet i Rów­no­ści Płci. W skład komi­sji, któ­ra gło­so­wa­ła nad pro­jek­tem, wcho­dzi­ły niżej wymie­nio­ne osoby:

Isa­bel­la Adi­nol­fi, Chri­sti­ne Ander­son, Robert Bie­droń, Vili­ja Blin­ke­vi­či­ūtė, Anni­ka Bru­na, Mar­ga­ri­ta de la Pisa Car­rión, Rosa Esta­ràs Fer­ra­gut, Fran­ces Fit­zge­rald, Lina Gálvez Muñoz, Ali­ce Kuhn­ke, Elż­bie­ta Kata­rzy­na Łuka­ci­jew­ska, Rad­ka Maxo­vá, Karen Mel­chior, Johan Nis­si­nen, Maria Noichl, San­dra Pere­ira, Pina Picier­no, Sami­ra Rafa­ela, Eve­lyn Regner, Dia­na Riba i Giner, Maria Vero­ni­ca Ros­si, Syl­wia Spu­rek, Mar­co Zullo.

Ponad­to, pod­czas gło­so­wa­nia Komi­sji z 27 czerw­ca 2023 roku nad osta­tecz­ną wer­sją rapor­tu pre­zen­to­wa­ną w Euro­par­la­men­cie 14 wrze­śnia tego roku, w roli zastęp­czy­ni w osta­tecz­nym gło­so­wa­niu komi­syj­nym poja­wi­ła się m.in. pol­ska euro­po­słan­ka Ewa Kopacz.

Wszyst­kie pol­skie euro­po­słan­ki i euro­po­sło­wie wcho­dzą­cy w skład komi­sji (tj. Elż­bie­ta Kata­rzy­na Łuka­ci­jew­ska, Ewa Kopacz oraz Robert Bie­droń) zagło­so­wa­li za przy­ję­ciem rapor­tu. Jedy­nie Syl­wia Spu­rek (Zie­lo­ni) zagło­so­wa­ła przeciwko.

Raport został przed­ło­żo­ny na forum ple­nar­nym Euro­par­la­men­tu w dniu 14 wrze­śnia 2023 roku i przy­ję­ty więk­szo­ścią gło­sów. Odda­no 234 gło­sy za, 175 prze­ciw­ko, a 122 oso­by wstrzy­ma­ły się od głosu.

Poni­żej przed­sta­wia­my, jak gło­so­wa­ły i gło­so­wa­li pol­skie euro­par­la­men­ta­rzyst­ki i euro­par­la­men­ta­rzy­ści. Przy nad­cho­dzą­cych wybo­rach war­to pamię­tać, jak gło­su­ją kon­kret­ne oso­by zaj­mu­ją­ce sta­no­wi­ska poli­tycz­ne oraz któ­re par­tie repre­zen­tu­ją — przed­sta­wia­my zarów­no par­tie euro­pej­skie, jak i te, z któ­rych list kan­dy­do­wa­li do Europarlamentu.

Nie­obec­ni pod­czas głosowania:

Kontekst partyjny

Wszy­scy pol­scy przed­sta­wi­cie­le par­la­men­tar­nej Lewi­cy, jako euro­po­sło­wie zrze­sze­ni w S&D, w Pol­sce nato­miast zwią­za­ni z SLD (Cimo­sze­wicz, Libe­radz­ki) oraz Wio­sną (Bie­droń), zagło­so­wa­li za przy­ję­ciem pro­jek­tu Marii Noichl (euro­de­pu­to­wa­nej S&D). Par­tia Razem nie ma swo­ich człon­ków w Euro­par­la­men­cie, żad­na z kan­dy­da­tek i kan­dy­da­tów Koali­cyj­ne­go Komi­te­tu Wybor­cze­go Lewi­ca Razem (Razem, RSS, Unia Pra­cy) nie weszła do PE. Euro­de­pu­to­wa­ni zrze­sze­ni w SLD kan­dy­do­wa­li do Par­la­men­tu Euro­pej­skie­go z list koali­cyj­nych, wraz z Plat­for­mą Oby­wa­tel­ską, Zie­lo­ny­mi i Nowo­cze­sną. Robert Bie­droń kan­dy­do­wał z KW Wio­sna Rober­ta Bie­dro­nia. SLD, Wio­sna oraz Razem utwo­rzy­ły wspól­ną listę koali­cyj­ną i klub par­la­men­tar­ny Lewi­ca kil­ka mie­się­cy póź­niej, w wybo­rach do Sej­mu i Sena­tu na IX Kaden­cję (2019-2023).

Renew (Gru­pa Odnów­my Euro­pę) zrze­sza jed­ną pol­ską posłan­kę, Różę Thun, któ­ra wstrzy­ma­ła się od gło­su. Róża Thun kan­dy­do­wa­ła do Euro­par­la­men­tu z list Koali­cji Euro­pej­skiej (PO, PSL, SLD, .N, Zie­lo­ni). Do 2021 roku dzia­ła­ła w Plat­for­mie Oby­wa­tel­skiej, obec­nie zrze­szo­na w Pol­ska 2050 (Trze­cia Droga).

Gru­pa Zie­lo­ni (Verts/​ALE) zrze­sza jed­ną pol­ską posłan­kę, Syl­wię Spu­rek, któ­ra odda­ła głos prze­ciw­ko. Syl­wia Spu­rek kan­dy­do­wa­ła z list Koali­cji Euro­pej­skiej, będąc zrze­szo­ną w Wio­śnie, z człon­ko­stwa w któ­rej zre­zy­gno­wa­ła 28 paź­dzier­ni­ka 2019 roku. Syl­wia Spu­rek jako jedy­na zagło­so­wa­ła w jed­nej linii z euro­po­słan­ka­mi i euro­po­sła­mi wybra­ny­mi z list Pra­wa i Sprawiedliwości.

Naj­licz­niej repre­zen­to­wa­ne przez pol­skie euro­po­słan­ki i euro­po­słów ugru­po­wa­nia to PPE (Gru­pa Euro­pej­skiej Par­tii Ludo­wej »Chrze­ści­jań­skich Demo­kra­tów«) oraz ECR (Euro­pej­scy Kon­ser­wa­ty­ści i Refor­ma­to­rzy). W PPE zrze­sze­ni są głów­nie przed­sta­wi­cie­le Plat­for­my Oby­wa­tel­skiej i innych par­tii kan­dy­du­ją­cych z list Koali­cji Euro­pej­skiej. ECR zrze­sza posłan­ki i posłów Pra­wa i Sprawiedliwości.

Raport Marii Noichl: rola przemysłu seksualnego w opresji kobiet, usługi wyjścia i ujęcie socjoekonomiczne

Wbrew temu, co moż­na prze­czy­tać w licz­nych kam­pa­niach dez­in­for­ma­cyj­nych, przed­sta­wia­ją­cych jako­by więk­szość euro­po­słów opo­wie­dzia­ła się prze­ciw­ko pro­jek­to­wi, wli­cza­jąc gło­sy neu­tral­ne (wstrzy­ma­nie się od gło­su) — raport został przy­ję­ty. Tak jak wstrzy­ma­nie się od gło­su posłów i posła­nek na Sejm przy oka­zji gło­so­wa­nia nad usta­wą libe­ra­li­zu­ją­cą lub zaostrza­ją­cą pra­wo abor­cyj­ne nie ozna­cza wspar­cia żad­ne­go z tych pro­jek­tów, tak samo gło­sy neu­tral­ne w Euro­par­la­men­cie nie ozna­cza­ją wspar­cia żad­nej ze stron. Wstrzy­ma­nie się od gło­su w gło­so­wa­niach doty­czą­cych praw czło­wie­ka to umy­cie rąk od podej­mo­wa­nia decy­zji i rezy­gna­cja z opo­wie­dze­nia się za pra­wa­mi kobiet.

Spra­woz­da­nie Marii Noichl to zbiór naj­waż­niej­szych badań i aktów praw­nych przy­ję­tych przez insty­tu­cje euro­pej­skie oraz mię­dzy­na­ro­do­we (m.in. Komi­sję Euro­pej­ską, Par­la­ment Euro­pej­ski, ONZ). Poli­tycz­ka powo­łu­je się w nim na dekla­ra­cje i kon­wen­cje mają­ce na celu popra­wę sytu­acji kobiet, zapo­bie­ga­nie prze­mo­cy, w tym prze­mo­cy sek­su­al­nej, oraz bada­nia wyka­zu­ją­ce sku­tecz­ność dekry­mi­na­li­za­cji kobiet w pro­sty­tu­cji i zaple­cza socjo­eko­no­micz­ne­go w posta­ci sze­ro­ko zakro­jo­nych usług wyjścia.

Przy­ję­ta przez Par­la­ment Euro­pej­ski wer­sja spra­woz­da­nia dostęp­na jest jedy­nie w wer­sji anglo­ję­zycz­nej. Poni­żej przed­sta­wia­my frag­men­ty prze­tłu­ma­czo­ne na język polski.

[N]iniejsze spra­woz­da­nie pod­kre­śla zna­cze­nie pra­wa każ­dej oso­by do samo­iden­ty­fi­ka­cji w tym zakre­sie, mając jed­nak na uwa­dze, że w niniej­szym spra­woz­da­niu celo­wo i wyłącz­nie uży­wa się neu­tral­nych ter­mi­nów, a mia­no­wi­cie oso­by, a zwłasz­cza kobie­ty w pro­sty­tu­cji, ponie­waż nie chce­my ide­ali­zo­wać rze­czy­wi­sto­ści pro­sty­tu­cji ani masko­wać prze­mo­cy, nad­użyć i wyko­rzy­sty­wa­nia, któ­rych doświad­cza znacz­na więk­szość osób w pro­sty­tu­cji, zwłasz­cza kobie­ty i dziew­czę­ta; mając na uwa­dze, że chce­my wyra­zić sza­cu­nek dla znacz­nej więk­szo­ści osób trud­nią­cych się pro­sty­tu­cją, któ­re nie uwa­ża­ją jej za nor­mal­ną pra­cę lub moż­li­wość karie­ry, któ­re opu­ści­ły­by bran­żę usług sek­su­al­nych, gdy­by mogły, i któ­re uwa­ża­ją pro­sty­tu­cję za for­mę prze­mo­cy; mając na uwa­dze, że uży­wa­jąc ter­mi­nu pro­sty­tu­cja i kobiety/​osoby trud­nią­ce się pro­sty­tu­cją, niniej­sze spra­woz­da­nie nie ma na celu dys­kry­mi­no­wa­nia kogo­kol­wiek ani pięt­no­wa­nia lub poni­ża­nia takich osób; mając na uwa­dze, że sfor­mu­ło­wa­nie to nie powin­no koja­rzyć się z prze­stęp­czo­ścią lub moralnością. (…)

[S]eks musi opie­rać się na zgo­dzie, któ­ra może być wyra­żo­na tyl­ko swo­bod­nie i dobro­wol­nie i nie może być zastą­pio­na wymia­ną pie­nię­dzy; mając na uwa­dze, że pro­sty­tu­cja redu­ku­je akty intym­ne do przy­pi­sa­nej war­to­ści pie­nięż­nej; mając na uwa­dze, że wyko­rzy­sty­wa­nie sek­su­al­ne poprzez pro­sty­tu­cję innych osób jest rażą­cym naru­sze­niem praw i god­no­ści kobiet i ozna­cza, że zarów­no oso­bę, jak i jej zgo­dę na aktyw­ność sek­su­al­ną moż­na kupić za okre­ślo­ną kwotę (…).

[W] swo­jej pre­am­bu­le Kon­wen­cja ONZ o Zwal­cza­niu Han­dlu Ludź­mi i Wyzy­sku poprzez Pro­sty­tu­cję Innych Osób wyra­ża, że pro­sty­tu­cja i towa­rzy­szą­ce jej nie­go­dzi­wo­ści han­dlu ludź­mi w celu pro­sty­tu­cji są nie­zgod­ne z god­no­ścią i war­to­ścią oso­by ludzkiej (…).

[R]óżne bada­nia [1], [2] poka­zu­ją, że kobie­ty w pro­sty­tu­cji doświad­cza­ją bar­dziej rażą­cych naru­szeń praw czło­wie­ka, prze­mo­cy i wyzy­sku niż prze­cięt­nie kobie­ty ogó­łem, w tym wyso­kie­go pozio­mu prze­mo­cy ze wzglę­du na płeć, prze­mo­cy psy­chicz­nej, fizycz­nej i sek­su­al­nej; mając na uwa­dze, że kobie­ty w pro­sty­tu­cji zgła­sza­ją trau­mę porów­ny­wal­ną z ofia­ra­mi tor­tur, a duża licz­ba kobiet w pro­sty­tu­cji zgła­sza, że po wej­ściu w pro­sty­tu­cję zosta­ły zgwał­co­ne [3], [4], [5]; mając na uwa­dze, że w nie­któ­rych przy­pad­kach doświad­cza­ją one rów­nież nad­użyć insty­tu­cjo­nal­nych i dal­sze­go wyko­rzy­sty­wa­nia; mając na uwa­dze, że spraw­ca­mi mogą być nie tyl­ko bru­tal­ni nabyw­cy i wyzy­sku­ją­ce stro­ny trze­cie, takie jak sute­ne­rzy, ale tak­że, w nie­któ­rych przy­pad­kach, orga­ny ści­ga­nia [6], [7]. (…)

[P]onieważ oso­by, a zwłasz­cza kobie­ty tkwią­ce w pro­sty­tu­cji, są zazwy­czaj mar­gi­na­li­zo­wa­ne i de fac­to kry­mi­na­li­zo­wa­ne, waż­ne jest, aby sto­so­wać podej­ście opar­te na pra­wach czło­wie­ka [8], bio­rąc pod uwa­gę fakt, że ponie­waż oso­by w pro­sty­tu­cji znaj­du­ją się w trud­nej sytu­acji, czę­sto nie są świa­do­me swo­ich praw, ponie­waż ich dostęp do wymia­ru spra­wie­dli­wo­ści był zwy­kle utrud­nia­ny przez dys­kry­mi­nu­ją­ce ste­reo­ty­py i styg­ma­ty­za­cję; mając na uwa­dze, że domnie­ma­nie prze­stęp­czo­ści osób upra­wia­ją­cych pro­sty­tu­cję i dys­kry­mi­nu­ją­ce trak­to­wa­nie ozna­cza­ją, że oso­by w pro­sty­tu­cji czę­sto nie­chęt­nie zgła­sza­ją wła­dzom przy­pad­ki nad­użyć i prze­mo­cy lub nie­chęt­nie korzy­sta­ją z wymia­ru spra­wie­dli­wo­ści z oba­wy przed zigno­ro­wa­niem, bra­kiem wspar­cia, grzyw­ną, zatrzy­ma­niem lub depor­ta­cją [9], lub tym, że zamiast tego same sta­ną się przed­mio­tem docho­dze­nia kar­ne­go [10] (…); [w] związ­ku z tym w każ­dym pań­stwie człon­kow­skim pil­nie potrzeb­ne są regu­lar­ne szko­le­nia dla orga­nów ści­ga­nia, aby zapew­nić spra­wie­dli­we i peł­ne sza­cun­ku trak­to­wa­nie osób upra­wia­ją­cych pro­sty­tu­cję, zwłasz­cza kobiet i osób LGBTIQ+ (…).

[M]ając na uwa­dze, że dostęp do usług opie­ki zdro­wot­nej, w tym w zakre­sie zdro­wia sek­su­al­ne­go i repro­duk­cyj­ne­go, ma zasad­ni­cze zna­cze­nie dla zacho­wa­nia zdro­wia przez oso­by w pro­sty­tu­cji; mając na uwa­dze, że w nie­któ­rych pań­stwach człon­kow­skich, takich jak Pol­ska, dostęp do takich usług opie­ki zdro­wot­nej został poważ­nie ogra­ni­czo­ny, powo­du­jąc nad­mier­ny stres i nie­po­kój, a tak­że nie­ko­rzyst­ne skut­ki zdro­wot­ne dla osób, któ­re ich potrze­bu­ją; mając na uwa­dze, że według nie­któ­rych badań [11] ist­nie­je moż­li­wość zmniej­sze­nia licz­by zaka­żeń wiru­sem HIV o 33-46% w cią­gu następ­nej deka­dy, gdy­by oso­by w pro­sty­tu­cji zosta­ły zde­kry­mi­na­li­zo­wa­ne; mając na uwa­dze, że kry­mi­na­li­za­cja osób, w szcze­gól­no­ści kobiet, upra­wia­ją­cych pro­sty­tu­cję pro­wa­dzi do rzad­sze­go sto­so­wa­nia pre­zer­wa­tyw, co pro­wa­dzi do więk­szej licz­by przy­pad­ków zaka­żeń i cho­rób prze­no­szo­nych dro­gą płcio­wą; mając na uwa­dze, że w całej UE bra­ku­je rów­ne­go dostę­pu do leków zapo­bie­ga­ją­cych zaka­że­niu HIV, takich jak leki PREP lub PEP; mając na uwa­dze, że kobie­ty i oso­by LGBTIQ+ upra­wia­ją­ce pro­sty­tu­cję, któ­re były nara­żo­ne na repre­syj­ne dzia­ła­nia poli­cji, są trzy­krot­nie bar­dziej nara­żo­ne na prze­moc sek­su­al­ną lub fizycz­ną i dwu­krot­nie bar­dziej nara­żo­ne na zaka­że­nie wiru­sem HIV [12] (…).

[W]ychodzenie z pro­sty­tu­cji jest czę­sto trud­nym i dłu­go­trwa­łym pro­ce­sem, któ­ry wyma­ga kom­plek­so­we­go wspar­cia spo­łecz­no-eko­no­micz­ne­go, w tym wystar­cza­ją­cych budże­tów i indy­wi­du­al­ne­go doradz­twa uwzględ­nia­ją­ce­go róż­ne czyn­ni­ki przy­cią­ga­ją­ce i wypy­cha­ją­ce, aby zapew­nić pro­gra­my wspar­cia ukie­run­ko­wa­ne na potrze­by i spra­wić, by takie pro­gra­my były sku­tecz­ne dla osób, któ­re chcą porzu­cić pro­sty­tu­cję; mając na uwa­dze, że rela­cje spo­łecz­ne we wspól­no­tach i mię­dzy jed­nost­ka­mi są waż­ne dla pro­mo­wa­nia dróg wyj­ścia z pro­sty­tu­cji; mając na uwa­dze, że pań­stwa człon­kow­skie powin­ny pro­mo­wać pro­gra­my pre­wen­cyj­ne, ścież­ki wyj­ścia, pro­gra­my wyj­ścia i włą­cze­nia oraz sze­ro­ko zakro­jo­ne, dogłęb­ne pro­gra­my edu­ka­cyj­ne na temat han­dlu ludź­mi, wyko­rzy­sty­wa­nia sek­su­al­ne­go, pro­sty­tu­cji i zgo­dy, zarów­no w szko­łach, jak i w szer­szym spo­łe­czeń­stwie, zwłasz­cza w kra­ju lub kra­jach pocho­dze­nia oso­by w pro­sty­tu­cji; mając na uwa­dze, że pro­gra­my te powin­ny obej­mo­wać bez­piecz­ne zakwa­te­ro­wa­nie, bez­piecz­ną opie­kę, odpo­wied­nią opie­kę medycz­ną, pomoc psy­cho­lo­gicz­ną (tera­pię trau­my), moż­li­wo­ści kształcenia/​szkolenia, wspar­cie na rzecz inte­gra­cji z szer­szą gospo­dar­ką oraz spe­cja­li­stycz­ną pomoc dla kobiet uza­leż­nio­nych i kobiet z dzieć­mi; mając na uwa­dze, że UE usta­no­wi­ła kil­ka pro­gra­mów finan­so­wa­nia w celu wspie­ra­nia tej waż­nej pra­cy, a pań­stwa człon­kow­skie powin­ny korzy­stać z tych pro­gra­mów, któ­re są do ich dyspozycji (…).

[I]stnieje sil­ny zwią­zek mię­dzy pro­sty­tu­cją a han­dlem ludź­mi w celu wyko­rzy­sty­wa­nia sek­su­al­ne­go; mając na uwa­dze, że han­del ludź­mi defi­niu­je się jako wer­bo­wa­nie, trans­port, prze­ka­zy­wa­nie, prze­cho­wy­wa­nie lub przyj­mo­wa­nie ludzi za pomo­cą gróźb, siły, oszu­stwa, pod­stę­pu, upro­wa­dze­nia, nad­uży­cia wła­dzy, wyko­rzy­sta­nia sła­bo­ści lub innych form przy­mu­su w celu wyko­rzy­sta­nia ich dla zysku; mając na uwa­dze, że han­del ludź­mi sta­no­wi pro­blem w wie­lu dzie­dzi­nach i obsza­rach [13], ale, jak pod­kre­ślo­no w spra­woz­da­niu Komi­sji ws. Postę­pów w Zwal­cza­niu Han­dlu Ludź­mi [14], han­del ludź­mi w celu wyko­rzy­sty­wa­nia sek­su­al­ne­go pozo­sta­je zde­cy­do­wa­nie naj­bar­dziej roz­po­wszech­nio­ną for­mą han­dlu ludź­mi w UE, bio­rąc pod uwa­gę, że 51% ofiar han­dlu ludź­mi w UE jest przed­mio­tem han­dlu w celu wyko­rzy­sty­wa­nia sek­su­al­ne­go [15]. (…)

[M]odel nordycki/​równościowy, któ­ry zakła­da dekry­mi­na­li­za­cję osób w pro­sty­tu­cji przy jed­no­cze­snej kry­mi­na­li­za­cji kupu­ją­cych, nie jest kom­plek­so­wym roz­wią­za­niem ogra­ni­cza­ją­cym popyt, han­del usłu­ga­mi sek­su­al­ny­mi, prze­moc lub wyzysk; mając jed­nak na uwa­dze, że dowo­dy ze Szwe­cji i innych kra­jów wska­zu­ją, że pro­sty­tu­cja ulicz­na zmniej­szy­ła się o poło­wę po wdro­że­niu mode­lu nordyckiego/​równościowego [16]; mając na uwa­dze, że popyt na oso­by upra­wia­ją­ce pro­sty­tu­cję w Szwe­cji spadł z 13,6% do 7,9% w latach 1995-2008 w wyni­ku wdro­że­nia mode­lu nordyckiego/​równościowego [17]; mając na uwa­dze, że dowo­dy [18] z Fran­cji rów­nież wska­zu­ją, że model przy­no­si pozy­tyw­ne rezul­ta­ty, ponie­waż od 2016 r. ponad 800 osób w pro­sty­tu­cji w tym kra­ju sko­rzy­sta­ło z pro­gra­mów wyj­ścia, przy czym 87,5% osób wspie­ra­nych przez fran­cu­skie orga­ni­za­cje oddol­ne zna­la­zło sta­bil­ną pra­cę przed zakoń­cze­niem pro­gra­mu wyj­ścia, a licz­ba docho­dzeń w spra­wach kar­nych doty­czą­cych sute­ner­stwa i han­dlu ludź­mi wzro­sła o 54% od 2016 r. (…)

[W]iększość kobiet w pro­sty­tu­cji chcia­ła­by z niej zre­zy­gno­wać i dla­te­go nale­ży pod­jąć wysił­ki na rzecz pro­mo­wa­nia alter­na­tyw i dróg wyj­ścia, tak aby kobie­ty, któ­re tego pra­gną, mia­ły pew­ność sie­bie i wspar­cie, w tym wspar­cie pań­stwa, aby zbu­do­wać życie wol­ne od prze­mo­cy i pro­sty­tu­cji; wzy­wa­my pań­stwa człon­kow­skie do pod­ję­cia ini­cja­tyw uświa­da­mia­ją­cych mają­cych na celu infor­mo­wa­nie osób w pro­sty­tu­cji o ich pra­wach, nie­za­leż­nie od ich sta­tu­su praw­ne­go i dostę­pu do alter­na­tyw; pod­kre­śla­my, że aby pro­gram wyj­ścia był sku­tecz­ny, musi być łatwo dostęp­ny i umoż­li­wiać pomoc kobie­tom cier­pią­cym na cho­ro­by psy­chicz­ne, kobie­tom, któ­re nie mówią w języ­ku pań­stwa człon­kow­skie­go, kobie­tom, któ­re doświad­czy­ły przy­mu­su i wyko­rzy­sty­wa­nia, a tak­że kobie­tom uza­leż­nio­nym [19], [20]; wzy­wa­my pań­stwa człon­kow­skie do wdro­że­nia kon­kret­nych środ­ków i zapew­nie­nia wystar­cza­ją­ce­go wspar­cia finan­so­we­go oso­bom pra­gną­cym porzu­cić pro­sty­tu­cję, aby uła­twić im inte­gra­cję spo­łecz­ną i zawo­do­wą; wzy­wa­my pań­stwa człon­kow­skie do prze­zna­cze­nia nie­zbęd­nych zaso­bów na pro­gra­my spo­łecz­ne mają­ce na celu zaję­cie się pod­sta­wo­wy­mi przy­czy­na­mi, któ­re spra­wia­ją, że ludzie wcho­dzą w pro­sty­tu­cję i pozo­sta­ją w niej, oraz zła­go­dze­nie tych przy­czyn poprzez wzmoc­nie­nie opie­ki medycz­nej, finan­so­wej, praw­nej, zatrud­nie­nia, edu­ka­cji i szko­leń dla osób upra­wia­ją­cych prostytucję. (…)

Bibliografia:

[1] UN Offi­ce on Drugs and Cri­me (2019) ‘Glo­bal Stu­dy on Homi­ci­de — Gen­der-rela­ted kil­ling of women and girls’.

[2] Fede­ral Mini­stry for Fami­ly Affa­irs, Senior Citi­zens, Women and Youth (2004) ‘Health, Well-Being and Per­so­nal Safe­ty of Women in Ger­ma­ny — A Repre­sen­ta­ti­ve Stu­dy of Vio­len­ce aga­inst Women in Germany’.

[3] Scel­les Foun­da­tion (2019) ‘La préva­len­ce de l’état de stress post-trau­ma­ti­que chez les per­son­nes pro­sti­tu­ées’, 1 mar­ca 2019.

[4] Far­ley, M. (2004) ‘Pro­sti­tu­tion is Sexu­al Vio­len­ce’, Psy­chia­tric Times, 1 paź­dzier­ni­ka 2004.

[5] Zuger, A. (1998) ‘Many Pro­sti­tu­tes Suf­fer Com­bat Disor­der, Stu­dy Finds’, New York Times, 18 sierp­nia 1998.

[6] Amne­sty Inter­na­tio­nal (2018) ‘Body poli­tics: a pri­mer on cri­mi­na­li­za­tion of sexu­ali­ty and repro­duc­tion’, 12 mar­ca 2018, s.54.

[7] Glo­bal Network of Sex Work Pro­jects (2020) ‘Sex Wor­kers’ Lack of Access to Justi­ce’, s. 6-11 oraz s. 13.

[8] Arty­kuł 2 of the Trak­ta­tu o Unii Europejskiej.

[9] Coun­cil of Euro­pe (2022) ‘Impact of COVID-19 on Women’s Access to Justice’.

[10] Glo­bal Network of Sex Work Pro­jects (2020) ‘Sex Wor­kers’ Lack of Access to Justi­ce’ oraz raport Rady Euro­pej­skiej 'The impact of COVID-19 on women’s access to justi­ce’, s. 68.

[11] Wong, S. (2014) ‘Decri­mi­na­li­sing sex work would cut HIV infec­tions by a third’, Impe­rial Col­le­ge Lon­don, 24 lip­ca 2014.

[12] Platt, L. et al. (2018) ‘Asso­cia­tions betwe­en sex work laws and sex wor­kers’ health: a sys­te­ma­tic review and meta-ana­ly­sis of quan­ti­ta­ti­ve and quali­ta­ti­ve stu­dies’, PLOS Medi­ci­ne, 15(12).

[13] ‘Męż­czyź­ni sta­no­wią więk­szość ziden­ty­fi­ko­wa­nych ofiar han­dlu ludź­mi w sek­to­rach tak róż­nych jak rol­nic­two, budow­nic­two, hote­lar­stwo i rybo­łów­stwo. Kobie­ty rów­nież pada­ją ofia­rą han­dlu ludź­mi w celu wyzy­sku w pra­cy, czę­sto w bar­dziej odizo­lo­wa­nym śro­do­wi­sku pra­cy domo­wej i opie­kuń­czej’ — tłum. red. (GRETA – the Gro­up of Experts on Action aga­inst Traf­fic­king in Human Beings, ‘Human traf­fic­king for the pur­po­se of labo­ur explo­ita­tion – roz­dział Siód­me­go Rapor­tu Gene­ral­ne­go dot. dzia­łal­no­ści GRETA’, Rada Euro­py, 2019, s.6.) 

[14] Spra­woz­da­nie Komi­sji z 19 grud­nia 2022 nt postę­pu w wal­ce z han­dlem ludź­mi (Czwar­te Spra­woz­da­nie) (COM(2022)0736).

[15] Pozo­sta­łe 49% jest podzie­lo­ne mię­dzy przy­pad­ki han­dlu ludź­mi w innych celach, z któ­rych każ­dy ma znacz­nie niż­szy odse­tek, dla­te­go też wyko­rzy­sty­wa­nie sek­su­al­ne jest zde­cy­do­wa­nie naj­więk­szą kate­go­rią, cho­ciaż sta­no­wi “tyl­ko” 51% — tłum. red. 

[16] Cro­uch, D. (2015) ‘Swe­dish Pro­sti­tu­tion Law Tar­gets Buy­ers, but Some Say It Hurts Sel­lers’, New York Times, 14 mar­ca 2015.

[17] Clau­de, K. (2010) ‘Tar­ge­ting the Sex Buy­er — The Swe­dish Exam­ple: Stop­ping Pro­sti­tu­tion and Traf­fic­king Whe­re It All Begins’, The Swe­dish Insti­tu­te.

[18] Inspec­tion généra­le des affa­ires socia­les (2019) ‘Eva­lu­ation de la loi du 13 avril 2016 visant à ren­for­cer la lut­te con­tre le système pro­sti­tu­tion­nel et à accom­pa­gner les per­son­nes prostituées’.

[19] Ankle­sa­ria A. oraz Gen­ti­le, J., (2012) ‘Psy­cho­the­ra­py with women who have wor­ked in the “sex indu­stry”’, Inno­va­tions in Cli­ni­cal Neu­ro­scien­ce, 9(10): 27-33.

[20] Fede­ral­ne Mini­ster­stwo Rodzi­ny, Senio­rów, Kobiet i Mło­dzie­ży (2004) ‘Health, Well-Being and Per­so­nal Safe­ty of Women in Ger­ma­ny — A Repre­sen­ta­ti­ve Stu­dy of Vio­len­ce aga­inst Women in Germany’.