Dzi­siaj pre­zen­tu­je­my tekst ame­ry­kań­skiej abo­li­cjo­nist­ki i komu­nist­ki, Espe­ran­zy Fon­se­ci, będą­cy odpo­wie­dzią na przy­ję­cie przez Demo­kra­tycz­nych Socja­li­stów Ame­ry­ki tzw. Rezo­lu­cji nr 53, któ­ra uzna­ła dekry­mi­na­li­za­cję „pra­cy sek­su­al­nej” za jeden z fun­da­men­tal­nych postu­la­tów par­tii. Wyda­rzy­ło się to po gorą­cym ape­lu wysto­so­wa­nym do DSA przez akty­wist­ki z Nowe­go Jor­ku dzia­ła­ją­ce na rzecz „dekry­mu” i to do nich bez­po­śred­nio zwra­ca się Fonseca.…

czy­taj dalej

Gin­na Clark, ame­ry­kań­ska psy­cho­ana­li­tycz­ka, opi­sa­ła przy­pa­dek swo­jej pacjent­ki, Avy, któ­ra wzbra­nia­ła się przed poru­sza­niem tema­tów zwią­za­nych z jej sio­strą w trak­cie sesji tera­peu­tycz­nej oraz wyraź­nie zazna­czy­ła, że nie chce o nich mówić. Pacjent­ka i lekar­ka mia­ły więc w tym przy­pad­ku roz­bież­ne inte­re­sy: nie­pew­ność i powścią­gli­wość Avy zde­rza­ły się z doświad­cze­niem i zde­ter­mi­no­wa­niem Clark, by dotrzeć do źró­dło­we­go pro­ble­mu w sytu­acji rodzin­nej. Wraz z postę­pem psychoanalizy…

czy­taj dalej

Czy zgo­da może ukry­wać gwałt? Pyta­nie to może brzmieć jak para­doks lub jak groź­ba; jak kolej­ne obostrze­nie dla swo­bo­dy życia sek­su­al­ne­go. Musi­my jed­nak je posta­wić. Zgo­da na seks nie jest neu­tral­nym mecha­ni­zmem, cho­ciaż jako femi­nist­ki sta­ra­ły­śmy się o to, żeby była trak­to­wa­na jako lek na całe zło. Mimo tego, że zgo­da nie­wąt­pli­wie roz­wią­zu­je wie­le pro­ble­mów związanych…

czy­taj dalej

Poni­żej znaj­du­je się kon­ty­nu­acja pierw­szej czę­ści arty­ku­łu „Mark­si­stow­ska ana­li­za «pra­cy sek­su­al­nej»: Czy seks jest towa­rem?”.  Część II: Czy może­my uznać „pra­cę sek­su­al­ną” za „pra­cę”? „[…] lecz są wszyst­kie [towa­ry] spro­wa­dzo­ne do jed­na­ko­wej pra­cy ludz­kiej, do abs­trak­cyj­nie ludz­kiej pra­cy”. Karol Marks, „Kapi­tał”, tom I [1] Marks dowo­dzi, że o war­to­ści wymien­nej towa­rów decy­du­je „uprzed­mio­to­wio­na” w nich, nie­zbęd­na do ich…

czy­taj dalej

Dzi­siaj pre­zen­tu­je­my tekst ame­ry­kań­skiej abo­li­cjo­nist­ki i komu­nist­ki, Espe­ran­zy Fon­se­ci, będą­cy odpo­wie­dzią na przy­ję­cie przez Demo­kra­tycz­nych Socja­li­stów Ame­ry­ki tzw. Rezo­lu­cji nr 53, któ­ra uzna­ła dekry­mi­na­li­za­cję „pra­cy sek­su­al­nej” za jeden z fun­da­men­tal­nych postu­la­tów par­tii. Wyda­rzy­ło się to po gorą­cym ape­lu wysto­so­wa­nym do DSA przez akty­wist­ki z Nowe­go Jor­ku dzia­ła­ją­ce na rzecz „dekry­mu” i to do nich bez­po­śred­nio zwra­ca się Fon­se­ca. Chociaż…

czy­taj dalej